سنسور فول فریم در برابر سنسور APS-C، تفاوت در چیست؟
دوربین فول فریم چیست و تفاوت میان سنسور فول فریم و APS-C در چیست؟ در ادامه تفاوت های کلیدی را شرح می دهیم و نقاط قوت هر یک را بررسی می کنیم.
درست مانند دوربین های سری DSLR ساخت کانن، دوربین های سری EOS R نیز شامل دوربین های فول فریم و APS-C می شوند. دوربین های EOS R7، EOS R10، EOS R50 و EOS R100 دارای سنسور APS-C هستند و دوربین های EOS R3،EOS R8، EOS R5 و EOS R6 Mark II دوربین های فول فریم هستند.
تفاوت میان سنسور تصویر فول فریم و APS-C در چیست؟
تفاوت اصلی میان سنسور فول فریم و APS-C در اندازه فیزیکی سنسور تصویربرداری است. اندازه سنسور فول فریم بزرگتر از APS-C است و تمام تفاوت های موجود میان این دو نوع دوربین از همین موضوع حاصل می شود. مهم ترین مسئله ای که باید به آن توجه کرد این است که این بزرگتر بودن لزوماً به معنی بهتر بودن نیست و هر یک از این دو نوع سنسور مزیت های خاص خود را دارند.
اگر به تصویر دو دوربین نشان داده شده در بالا که لنز به آن ها متصل نشده است نگاه کنید به وضوح، تفاوت در اندازه سنسور تصویر را مشاهده می کنید. دوربین سمت چپ دوربین فول فریم EOS R6 و دوربین سمت راست EOS R7 با سنسور APS-C می باشد. دهانه اتصال لنز RF در هر دو دوربین مشابه می باشد.
در تصویر بالا سنسور فول فریم با APS-C مقایسه شده است. تفاوتی که در اندازه این دو نوع سنسور وجود دارد به ما کمک می کند تا متوجه شویم چرا اغلب دوربین های APS-C کوچکتر و جمع و جور تر از دوربین های فول فریم هستند.
سنسور تصویر APS-C چیست؟
نواحی فعال در یک سنسور APS-C ساخت کانن، در ابعاد 22.2 در 14.8 میلیمتر است که مطابقت بسیار نزدیکی به قاب فیلم عکاسی با فرمت APS-C دارد.
فرمت APS مخفف سیستم عکس پیشرفته (Advanced Photo System) که در سال 1996 به عنوان نوع جدیدی از کارتریج فیلم عکاسی معرفی شد. در اغلب دوربین های فیلمبرداری روز می توانید در هنگام تصویربرداری نسبت های تصویری متفاوتی را انتخاب نمایید که از جمله می توان به کلاسیک C با نسبت تصویری 3:2 متعارف دوربین های 35 میلیمتری، H با نسبت تصویر 16×9 و پانوراما P با نسبت 3:1 اشاره کرد.
علاوه بر این، فرمت APS-C با فرمت ویدئویی Super 35 نیز مطابقت دارد و به یک انتخاب محبوب برای اندازه سنسور تصویر در دوربین‌های Canon EOS دیجیتال SLR (DSLR) و همچنین دوربین‌های بدون آینه سری EOS M تبدیل شده است.
در یک دیافراگم و فاصله کانونی یکسان، دوربین های APS-C مانند EOS R10، همواره عمق میدان وسیع تری را نسبت به دوربین فول فریم ارائه می دهند. بنابراین این نوع سنسور برای تولید تصاویر با وضوح تصویر جلو به عقب، ایده آل می باشند. تصویر بالا با یک دوربین Canon EOS R10 با یک لنز EF-S 10-18mm f/4.5-5.6 IS STM و در فاصله کانونی 10 میلیمتر، سرعت شاتر 1/320، دیافراگم f/5 و ISO1600 گرفته شده است.
یک دوربین فول فریم با یک لنز سریع، عمق میدان باریک تری را تولید می کند و شما را قادر می سازد تا با تار کردن پس زمینه سوژه را کاملاً برجسته نمایید. تصویر بالا با یک دوربین Canon EOS R6 به همراه لنز Canon RF 85mm F1.2L USM و در سرعت شاتر 1/500 ثانیه، دیافراگم f/1.8 و ISO1600 گرفته شده است.
سنسور فول فریم چیست؟
سنسور تصویر دوربین های فول فریم کانن، ناحیه تصویر فعال در ابعاد 36x24mm را دارا می باشند. این ابعاد دقیقاً معادل با قاب فیلم 35 میلیمتر می باشد.
فرمت فیلم 35 میلیمتر در سال 1889 به عنوان استاندارد معرفی شد و به طور گسترده ای برای ضبط فیلم مورد استفاده قرار گرفت. این فرمت همچنان به عنوان فرم نرمال مورد استفاده قرار می گیرد و در دوربین های دیجیتال DSLR و بدون آینه امروزی به عنوان اندازه فول فریم مورد استفاده قرار می گیرد.
هر دو نوع سنسور فول فریم و APS-C با نسبت تصویری استاندارد 3:2 تصویر تولید می کنند. سنسور APS-C می تواند تعداد مگاپیکسل مشابهی با یک سنسور فول فریم داشته باشد، این در حالیست که از نظر فیزیکی سنسور فول فریم در حدود 63 درصد یا به عبارت دیگر 1.6 برابر بزرگتر از سنسور APS-C است.
ضریب برش یک سنسور APS-C سبب می شود تا سوژه بخش بیشتری از قاب تصویر را پُر کند که در نتیجه دسترسی بیشتری را برای لنز فراهم می کند. تصویر بالا از برج یک کلیسا و با استفاده از یک دوربین فول فریم ثبت شده است. این تصویر با دوربین EOS RP با یک لنز Canon RF 70-200mm F2.8 L IS USM و در فاصله کانونی 84 میلیمتر، سرعت شاتر 1/400 ثانیه، دیافراگم f/8 و ISO200 ثبت شده است.
تصویر بالا از یک نما مشابه و با استفاده از لنز و تنظیماتی مشابه با تصویر قبلی، اما با دوربین APS-C ثبت شده است. سنسور تصویر کوچکتر، بخش کوچکتری از منظره را ثبت می کند که تاثیری مشابه با حالتی دارد که با سنسور فول فریم بر روی برج زوم انجام شود. این تصویر با استفاده از یک دوربین EOS R10 و لنز و تنظیماتی مشابه با تصویر قبلی ثبت شده است.
توضیحاتی در ارتباط با ضریب برش
تفاوت اندازه فیزیکی که میان این دو نوع سنسور وجود دارد تعیین می کند که هر دوربین چه چیزی را می بیند. تمامی لنزها یک تصویر دایره ای تولید می کنند، این بدان معناست که یک لنز برای سازگاری با سنسور فول فریم نیاز دارد که اندازه محیط دایره اش به اندازه کافی بزرگ باشد که بتواند تمامی کناره های سنسور فول فریم مستطیل شکل را پر کند. اگر از همچین لنزی بر روی یک دوربین دارای سنسور APS-C استفاده نمایید، سنسور تصویر تنها از ناحیه کوچکتر مرکزی تصویر دایره ای شکل، استفاده خواهد کرد. در نتیجه در مقایسه با تصویری که با سنسور فول فریم ثبت می شود، تصویر ثبت شده با APS-C دارای برش خواهد بود.
از آنجایی که سنسور های APS-C مورد استفاده در دوربین های کانن 1.6 برابر کوچکتر از سنسور های فول فریم هستند، ضریب برش آنها 1.6x است. این بدان معناست که با یک لنز استاندارد 50 میلیمتر بر روی یک دوربین APS-C، میدان دید مشابه با یک لنز تله فتو 80 میلیمتر بر روی سنسور فول فریم (50 x 1.6 = 80) حاصل خواهد شد. به طور مشابه، استفاده از یک لنز فول فریم 100 میلیمتر بر روی یک دوربین APS-C، منجر به دستیابی به میدان دید مشابه با یک لنز 160 میلیمتر بر روی دوربین فول فریم می شود. به این دلیل است که گاهی اوقات ضریب برش را به عنوان “ضرب کننده فاصله کانونی” نیز می شناسیم که در واقع فاصله کانونی موثر لنزی که استفاده می کنید را به شما نشان می دهد.
ضریب برش بر روی تمامی لنزهای فول فریم که بر روی دوربین APS-C مورد استفاده قرار گیرند، از جمله لنزهای EF و RF اعمال می شود. با استفاده از مبدل دهانه لنز EF-EOS R Mount Adapter می توان از تمامی لنزهای EF بر روی دوربین های APS-C سری R کانن استفاده کرد.
مزیت های استفاده از دوربین APS-C نسبت به دوربین فول فریم
از آنجایی که اندازه سنسور APS-C کوچکتر است، دوربین های مجهز به این نوع سنسور اغلب سبک تر و جمع و جور تر می باشند که این ویژگی برای عکاسانی خیابانی و مسافرتی ایده آل است. از آنجایی که دایره تصویر مورد نیاز برای سنسورهای APS-C کوچکتر است، لنزهایی که برای دوربین های APS-C طراحی می شوند نیز اغلب می توانند سبک تر و جمع و جور تر باشند و البته از لحاظ قیمت ارزان تر هستند.
ضریب برش یک سنسور APS-C باعث می شود سوژه های کوچکتر یا دورتر، در قاب تصویر بزرگتر شوند که سبب افزایش 1.6 برابری فاصله کانونی موثر لنز می شود. این ویژگی مزیت بزرگی برای عکاسی از حیات وحش، عکاسی اکشن و ورزشی است. استفاده از لنزهای با کارایی بالا و در عین حال مقرون به صرفه از نظر اقتصادی، مانند Canon EF 70-300mm f/4-5.6 IS II USM، بر روی دوربین APS-C یک محدوده زوم موثر 112 الی 480 میلیمتر را ارائه می دهد که در واقع این محدوده فاصله کانونی در قلمرو لنزهای سوپر-تله فتو است. برای مقایسه قیمتی، لنز RF100-400mm F5.6-8 IS USM بر روی یک دوربین APS-C فاصله کانونی موثر 160 الی 640 را ارائه می دهد. اگر بخواهید با استفاده از یک دوربین فول فریم به این فاصله کانونی دست پیدا کنید، نیاز به یک لنز بزرگتر، سنگین تر و گران تر خواهید داشت.
شما می توانید در یک دوربین فول فریم نیز با برش تصاویر اثری مشابه با آنچه که در بالا ذکر شد را ایجاد نمایید. البته تعداد مگاپیکسل تصاویر شما کاهش خواهد یافت که این امر سبب می شود تصاویر حاصل کوچکتر شوند و در نتیجه هنگام بزرگنمایی مجدد آن ها وضوح تصویر کاهش خواهد یافت. عکاسی با یک دوربین APS-C سبب می شود که نیاز به صرف زمان و انرژی برای برش تصاویر در گام ویرایش، برطرف شود.
به طور کلی برای عکاسی در سرعت ISO بالاتر، سنسور تصویر فول فریم بر APS-C ارجحیت دارد زیرا در مگاپیکسل یکسان، فتوسایت های (سنسورهای کوچک بر روی سنسور تصویر) سنسور فول فریم بزرگتر از سنسور APS-C است که این یعنی این نوع سنسور می تواند نور بیشتری جذب کند و در نتیجه نویز کمتری ایجاد می شود. تصویر بالا از درون یک معدن و تحت نور لامپ های موجود بر روی کلاه معدنچیان گرفته شده است. این تصویر با استفاده از دوربین فول فریم Canon EOS R و با لنز Canon RF 50mm F1.2L USM و در سرعت شاتر 1/100 ثانیه، دیافراگم f/2.0 و ISO12800 گرفته شده است.
توجه نمایید که نویز تصویر در دوربین های EOS R7 با 32.5 مگاپیکسل و EOS R10 با 24.2 مگاپیکسل، به خوبی کنترل شده است و هر دو دوربین می توانند در شرایط نور بسیار کم و در سرعت ISO بالا عکس های با کیفیت بسیار بالا و با حداقل میزان نویز ثبت کنند و این در حالیست که هر دو از نوع APS-C هستند. تصویر بالا با یک دوربین Canon EOS R10 به همراه یک لنز Canon RF-S 18-45mm F4.5-6.3 IS STM و در فاصله کانونی 22 میلیمتر، سرعت شاتر 1/40 ثانیه، دیافراگم f/8 و ISO25600 ثبت شده است.
مزیت های استفاده از دوربین فول فریم نسبت به دوربین APS-C
از آنجایی که یک سنسور فول فریم میدان دید وسیع تری دارد، دوربین فول فریم برای عکاسی از چشم اندازهای طبیعی، معماری های داخلی بسیار عریض و عکاسی نجومی ایده آل می باشد. بعلاوه، اگر می خواهید تمایز بین پس زمینه و سوژه اصلی را بیش از اندازه افزایش دهید نیز دوربین فول فریم ترجیح بالاتری دارد.
به عنوان یک قاعده ی کلی، بخصوص در دیافراگم بازتر ( عدد f کوچکتر)، دوربین های فول فریم عمق میدان باریک تری را نسبت به APS-C ایجاد می کنند. به عبارت دیگر، بخش کوچکی از تصویر در فوکوس قرار می گیرد و شفاف است و بیشتر تصویر به عنوان پس زمینه در نظر گرفته شده و تار می شود. این حالت اغلب برای عکاسی از سبک زندگی، عکاسی پُرتره و هر حالت دیگری که بخواهید سوژه اصلی را در یک پس زمینه مات خارج از فوکوس، ایزوله نمایید ایده آل می باشد.
یکی دیگر از مزایای سنسور فول فریم مستقیماً به اندازه بزرگتر آن مربوط می شود. اگر سایر موارد را یکسان در نظر بگیریم، در تعداد مگاپیکسل یکسان، هر فتوسایت یا گیرنده نوری موجود بر روی یک سنسور فول فریم از نظر فیزیکی بزرگتر از سنسور APS-C است. در نتیجه این فتوسایت ها پتانسیل بالاتری برای جذب نور دارند و می توانند اطلاعات بیشتری با نویز کمتر ثبت کنند یا این که به طور خاص در سرعت های ISO بالاتر در نور کم عملکرد بهتری را از خود ارائه دهند. این ویژگی یک قابلیت ارزشمند برای عکاسی پرتره در محیط بیرون و عکاسی از مراسم عروسی است، همچنین برای عکاسی با دوربین روی دست از هوای گرگ و میش، منظره شهر در شب، و به طور کلی هر زمان که در شرایط نور کم نیاز دارید که برای تثبیت سوژه در تصویر از سرعت شاتر سریع استفاده نمایید، فول فریم بودن دوربین ایده آل می باشد.
دوربین فول فریم در برابر دوربین APS-C
اغلب گفته می شود که دوربین های فول فریم حرفه ای تر از دوربین های APS-C هستند و البته اغلب از نظر اندازه بزرگتر هستند که معمولاً انتخاب بهتری برای کار با لنزهای تله فتو بزرگ محسوب می شوند. با این حال، به لطف افزایشی که به واسطه استفاده از دوربین APS-C در محدوده فاصله کانونی حاصل می شود، ممکن است که در گام نخست اصلاً نیازی به استفاده از این نوع لنزها نداشته باشید. دوربین APS-C می تواند انتخاب خوبی برای عکاسان مسافرتی باشد. همچنین برای عکاسان ورزشی و حیات وحش که نیاز به تله فتو قدرتمند دارند، آزادی عمل در حرکت نیز فراهم می شود.
دنی کانر (Dani Connor) که یک عکس حیات وحش است، تجربه عکاسی با دوربین Canon EOS R7 را این گونه بیان می کند. ” این دوربین به من اجازه می دهد که بدون اینکه نیاز باشد از یک لنز سنگین استفاده کنم، به سوژه نزدیکتر شوم. اگر علاقه به عکاسی از پرندگان دارید، این دوربین برای شما بسیار عالی است، زیرا پرندگان اغلب کوچک و بسیار دور هستند.”
دوربین های فول فریم ممکن است برای عکاسی از چشم اندازهای بسیار عریض انتخاب بهتری باشند، اما متقابلاً از آنجایی که عمق میدان در دوربین های فول فریم باریک تر است، ممکن است برای دستیابی آسان تر به وضوح جلو به عقب در عکاسی از مناظر طبیعی، استفاده از دوربین APS-C انتخاب بهتری باشد. علاوه بر این، اگرچه دوربین‌های فول فریم معمولاً عمق میدان کمتری تولید می‌کنند و بنابراین می‌توانند به ارائه یک پرتره جذاب با پس زمینه تار کمک کنند، اما پارامترهای دیگری از جمله دیافراگم لنز نیز تاثیرگذار هستند. دوربین های با سنسور APS-C مانند Canon EOS R7 به همراه یک لنز جمع و جور Canon RF 50mm F1.8 STM نیز برای عکاسی پُرتره به خوبی کار می کنند. این لنز دارای فاصله کانونی موثر 80 میلیمتر است و دیافراگم سریع f/1.8 را نیز ارائه می دهد.
در تصویر بالا یک لنز RF 100-400mm F5.6-8 IS USM در سمت چپ تصویر نشان داده شده است. این لنز بر روی دوربین EOS R10 و EOS R7 دارای فاصله کانونی موثر 160 الی 640 میلیمتر می باشد. اگر بر روی یک دوربین EOS R فول فریم از یک توسعه دهنده Canon Extender RF 1.4x یا Extender RF 2x استفاده نمایید، آنگاه به فاصله کانونی معادل با APS-C دست خواهید یافت، اما توجه نمایید که یک یا دو گام دیافراگم را از دست خواهید داد که در نتیجه سبب افت سرعت شاتر خواهد شد و این امر جلوگیری از تار شدن حرکت ها در تصویر، که به واسطه لرزش رخ می دهد، را سخت تر می کند. لنز وسطی RF-S 18-45mm F4.5-6.3 IS STM است که در معادل 35 میلیمتر فاصله کانونی در محدوده 29 الی 72 میلیمتر ارائه می دهد و لنز سمت راست RF-S 18-150mm F3.5-6.3 IS STM است که فاصله کانونی 29 الی 240 میلیمتر را ارائه می دهد.
تفاوت لنز RF و RF-S در چیست؟
تمامی دوربین های سری EOS R ساخت کانن، صرف نظر از فول فریم یا APS-C بودن، دوربین های بدون آینه هستند که همگی دقیقاً مجهز به یک نوع پیشرفته از دهانه لنز به نام RF هستند. این بدان معنی است که اگر دوربین EOS R7 یا EOS R10 را انتخاب کنید و یا حتی EOS R50 یا EOS R100 را خریداری نمایید، می توانید از تمامی مزیت های فوق العاده همه ی لنزهای RF ساخت کانن بهره مند شوید. علاوه بر به کارگیری به روزترین تکنولوژی های فوکوس و کیفیت بالای اپتیکال این لنزها، دهانه RF به کار رفته در این سری از لنزهای کانن، امکان انتقال اطلاعات با سرعت بسیار بالا را فراهم می کند و پهنای باند موجود میان دوربین و لنز، امکان بهره مندی از پیشرفته ترین سیستم فوکوس خودکار مجهز به تکنولوژی هوش مصنوعی، و رهگیری سوژه با سرعت و دقت فوق العاده را فراهم می سازد. این لنزها مجهز به سطح جدیدی از تثبیت تصویر، بهینه سازی در لحظه لنز و بسیاری از ویژگی های پیشرفته دیگر، می باشند.
با معرفی دوربین های جدید EOS R7 و EOS R10 ساخت کانن، سری لنزهای RF-S نیز به طور خاص برای دوربین های کانن APS-C با دهانه RF ارائه شدند. لنز زوم استاندارد RF-S 18-45mm F4.5-6.3 IS STM در معادل 35 میلیمتر دارای فاصله کانونی موثر در محدوده 29 الی 72 میلیمتر می باشد. این لنز نسبتاً کوچک و با طراحی جمع شونده است و وزنی معادل 130 گرم دارد. علاوه بر این، لنز RF-S 18-150mm F3.5-6.3 IS STM در معادل 35 میلیمتر، محدوده فاصله کانونی موثر 29 الی 240 میلیمتر را ارائه می دهد و این در حالیست که وزن آن تنها 310 گرم است و این وزن کم انعطاف پذیری بالایی را برای عکاسی های روزمره و مسافرتی با خود به همراه دارد.
از دیگر لنزهای جمع و جور، سبک و مقرون به صرفه ی سازگار با فول فریم و با دهانه RF می توان به Canon RF 16mm F2.8 STM اشاره کرد. این لنز بر روی دوربین EOS R7 و EOS R10 میدان دید معادل با یک لنز 25.6 میلیمتر بر روی دوربین فول فریم را ارائه می دهد.
شما می توانید از با استفاده از یک مبدل دهانه لنز EF-EOS R Mount، از تمامی لنزهای سری EF و EF-S بر روی دوربین های بدون آینه کانن سری APS-C R استفاده نمایید، بدون اینکه از کیفیت و عملکرد آن ها چیزی کاسته شود.
